طبقه بندی اتصال دهنده ها (Ⅰ)

اتصال دهنده هایک اصطلاح کلی برای نوعی از قطعات مکانیکی است که برای اتصال محکم دو یا چند قطعه (یا جزء) به یک کل استفاده می شود و در بازار به آنها قطعات استاندارد نیز می گویند. اتصال دهنده ها معمولاً شامل 12 نوع قطعه هستند که امروز 4 نوع از آنها را معرفی می کنیم: پیچ، ناودانی، پیچ، مهره و نوع جدیدی از ابزار بست -ناخن های یکپارچه.

(1) پیچ: نوعی بست متشکل از سر و ساق (سیلندری با رزوه های خارجی). پیچ ها باید همراه با مهره ها استفاده شوند تا دو قسمت را با سوراخ های از راه دور به هم بچسبانند. به این نوع اتصال، اتصال پیچی می گویند. اگر مهره از پیچ باز شود، می توان دو قسمت را از هم جدا کرد و اتصال پیچ را به یک اتصال جداشدنی تبدیل کرد.

(2) گل میخ: بست بدون سر و با رزوه های خارجی در دو انتها. هنگام اتصال، یک سر باید به قسمتی با سوراخ رزوه داخلی پیچ شود و سر دیگر باید از قسمتی با سوراخ عبوری عبور داده شود و سپس مهره ای روی آن پیچ شود تا دو قسمت به هم محکم شود. به این نوع اتصال، اتصال ناودانی می گویند که یک اتصال جداشدنی نیز می باشد. این عمدتا در شرایطی استفاده می شود که یکی از قطعات متصل ضخیم تر است، یک ساختار فشرده مورد نیاز است، یا جداسازی مکرر اتصال پیچ را نامناسب می کند.

(3) پیچ: پیچ ها نیز از یک سر و یک میله تشکیل شده اند. با توجه به کاربرد آنها می توان آنها را به سه دسته پیچ های ساختاری، پیچ های تنظیم و پیچ های مخصوص تقسیم کرد. پیچ های ماشینی عمدتاً برای بستن قطعات با سوراخ های رزوه ای ثابت و قطعات با سوراخ های عبوری بدون استفاده از مهره استفاده می شود (به این نوع اتصال، اتصال پیچی گفته می شود که یک اتصال جداشدنی نیز هست، همچنین می توان از آن به همراه مهره استفاده کرد. برای بستن دو قسمت با سوراخ). پیچ های تنظیم عمدتاً برای تثبیت موقعیت نسبی بین دو قسمت استفاده می شود. برای بالا بردن قطعات از پیچ های با کاربرد خاص مانند پیچ ​​های چشمی استفاده می شود.

(4) مهره: بست با سوراخ رزوه ای در داخل، معمولا به شکل یک منشور شش ضلعی تخت، اما همچنین می تواند به شکل یک منشور چهار گوش تخت یا یک استوانه صاف باشد. مهره ها همراه با پیچ و مهره، ناودانی یا پیچ های ساختاری برای بستن دو قسمت به یکدیگر و تشکیل یک کل استفاده می شود.

میخ های یکپارچه سقفییک تکنولوژی اتصال مستقیم هستند که از یک خاص استفاده می کنندتفنگ میخکوبیبرای شلیک به ناخن پودر داخل میخ‌های یکپارچه می‌سوزد تا انرژی آزاد شود و براکت‌های زاویه‌ای مختلف را می‌توان مستقیماً به زیر لایه‌های فولادی، بتونی، بنایی و سایر لایه‌ها هدایت کرد تا به طور دائم یا موقت قطعاتی را که باید به زیرلایه ثابت شوند ثابت کنند.